هر کس که در نظر دارد محبت دیگران به او جلب شود شب جمعه دو رکعت نماز با حضور قلب کامل بخواند. در هر رکعت پس از حمد، آیه الکرسی را یکبار بخواند و سپس سوره اخلاص(قل هو الله احد) را یازده مرتبه بخواند. و به شیوه معمول نماز را ادامه دهد. بعد از سلام دادن نماز هفت مرتبه بگوید:
دعائی فوری برای مهر و محبت
(صرفا در امر حلال استفاده شود)
بسم الله الرحمن الرحیم(یا ودود سخر لی و لین قلب فلان بن فلان و اسم مطلوب را ذکر کند)) الحمدلله رب العالمین(یا ودود سخر لی و لین قلب فلان بن فلان) الرحمن الرحیم (یا ودود سخر و لین لی قلب فلان بن فلان) مالک یوم الدین ( یا رقیب سخر و لین لی قلب فلان بن فلان) إیاک نعبد و إیاک نستعین (یا ودود سخر و لین قلب فلان بن فلان) إهدنا الصراط المستقیم(یا رقیب سخر و لین قلب فلان بن فلان) صراط الذین أنعمت علیهم (یا ودود سخر و لین لی قللب فلان بن فلان) غیر المغضوب علیهم ولا الضالین ( یا رقیب سخر و لین لی فلان بن فلان).
به مدت یک هفته صبحها و عصرها بیست و پنج مرتبه بخواند. پس از یک هفته ان شاء الله به مقصود خواهد رسید.
دعای حضرت ادریس (ع) معروف به اسماء ادریسی
دعاء حضرت إدریس علیه السلام که از دعاهای عظیم الشان است شامل چهل اسم میباشد و معروف است به چهل اسم ادریسی. آن دعاء این است:
سُبحانَکَ لا إلهَ إلاّ أنْتَ یا رَبَّ کُلِّ شَیءٍ وَوَارِثَهُ یا إلَه الآلِهَةِ الرَّفیعَ جَلالُهُ یا اللّهُ المَحمُودُ فی کُلِّ فِعالِهِ یا رَحمنَ کُلِّ شَیءٍ وَراحِمَهُ یا حَیُّ حِینَ لا حَیَّ فی دَیْمُومَةِ مُلْکِهِ وَبقائِهِ یا قَیُّومُ فَلا یَفُوتُ (شَیئاً عِلْمُهُ) شَیءٌ مِنْ عِلمِهِ وَلا یَؤُدُهُ یا واحِدُ الباقی أوَّلَ کُلّ شَیءٍ وآخِرَهُ یا دائِمُ بِغَیْر فَنَاءٍ وَلا زَوالٍ لِمُلْکِهِیا صَمَدُ فی غَیرِ شَبِیهٍ وَلا شَیءَ کَمِثْلِهِ یا بارُّ فَلا شَیْءَ کُفْؤُهُ وَلا مُدانِیَ لِوَصْفِهِ
یا کَبیرُ أنتَ الّذی لا تَهْتَدی القُلُوبُ لِعَظَمَتِهِ یا بارىءُ المُنْشِىءُ بِلاَ مِثالٍ خلا مِن غَیرِهِ یا زاکی الطّاهِرُ مِنْ کُلّ آفَةٍ بِقُدْسِهِ یا کافی المُوسِعُ لِما خَلَقَ مِنْ عَطایا فَضْلِهِ یا نَقِیُّ مِنْ کُلّ جَوْرٍ لَم یَرْضَهُ وَلمْ یُخالِطْهُ فِعالُهُ یا حنَّانُ أنْتَ الّذی وَسِعَتْ کُلَّ شیءٍ رَحْمَتُهُ یَا مَنّانُ ذا الإحْسانِ قَد عَمَّ الخَلائِقَ مَنُّهُ یا دَیّانَ العِبادِ فَکُلٌّ یَقُومُ خاضِعاً لِرَهْبَتِهِ یا خالِقَ مَنْ فی السَّمَاواتِ وَالأرَضِینَ فَکُلٌّ إلیه مَعَادُهُ یا رَحْمنُ وَراحِمَ کُلِّ صَریخٍ وَمَکْرُوبٍ وَغِیاثَهُ وَمَعَاذَهُ یا بارُّ فلا تَصِفُ الألْسُنُ کُنْهَ جَلالِ مُلْکِهِ وَعِزِّهِیا مُبْدِىءَ البدایا (البَرَایَا یَا مَنْ) لَم یَبْغِ فی إِنشَائِهَا أعواناً مِن خَلْقِهِ یا عَلاّمَ الغُیُوبِ فَلا یَؤُودُهُ مِن شیءٍ حِفْظُهُ یا مُعیداً ما أفْنَاهُ إذا بَرَزَ الخَلاَئِقُ لِدَعْوَتِهِ مِنْ مخَافَتِهِ یا حَلیْمُ ذَا الأَناةِ فَلا شَیءَ یَعْدِلُهُ مِن خَلقِهِ یا مَحمُودَ الفِعالِ ذا المَنِّ على جَمیعِ خَلقِهِ بِلُطفِهِ یا عَزیزُ المَنِیعُ الغالِبُ على أمْرِهِ فَلا شَیءَ یَعْدِلُهُ یا قاهِرُ ذا البَطشِ الشَّدِیدِ أنْتَ الّذِی لا یُطاقُ انْتِقامُهُ یا مُتعالی القَرِیبُ فی عُلُوِّ ارتِفاعِ دُنُوِّهِیا جَبَّارُ المُذَلِّلُ کُلَّ شَیءٍ بِقَهْرِ عَزیزِ سُلطانِهِ
یا نُورَ کُلِّ شَیءٍ أنتَ الّذی فَلَقَ الظُّلُماتِ نُورُهُ یا قُدُّوسُ الطاهِرُ مِن کُلّ سُوءٍ وَلا شَیءَ یَعْدِلُهُ یا قَریْبُ المُجیبُ المُتدانی دُونَ کُلِّ شَیءٍ قُربُهُ یا عالی الشّامِخُ فی السَّماء فَوقَ کُلّ شَیءٍ عُلُوُّ ارتِفاعِهِ یا بَدِیْعَ البَدائِعِ وَمُعیدَها بَعدَ فَنَائِها بقُدرَتِهِ یا جَلیلُ المُتکَبِّرُ عَلى کُلِّ شَیءٍ فَالعَدْلُ أمرُهُ والصّدقُ وَعدُهُ وَقَولُهُ یا مَجیدُ فلا یَبْلُغُ الأوهامُ کُلَّ ثَنائِهِ وَمَجدِهِ یا کَریمَ العَفْوِ والعَدْلِ أنْتَ الّذی مَلأَ کُلَّ شَیءٍ عَدْلُهُ یا عَظیمُ ذا الثَناءِ الفاخِرِ والعِزِّ وَالکِبْرِیاءِ فلا یَذِلُّ عِزُّهُ یا عَجِیبُ فَلا تَنْطِقُ الألْسُنُ بِکُلِ آلائِهِ وَثَنائِهِ أسألُکَ یا مُعتَمَدِی عِندَ کُلّ کُرْبَةٍ وَغِیاثی عِندَ کُلّ شِدَّةٍ بهذِهِ الأسماءِ أماناً مِنْ عُقُوباتِ الدُّنیا والآخِرَةِ وأسألُکَ أنْ تَصْرِفَ عَنّی بِهِنَّ کُلَّ سُوءٍ وَمَخُوفٍ وَمحذُورٍ وَتَصْرِفَ عنی أبصارَ الظَّلَمَةِ المُریدِینَ بِیَ السُوءَ الّذی نَهَیْتَ عَنهُ وأنْ تَصْرِفَ قُلُوبَهُمْ مِنْ شَرِّ ما یُضْمِرُونَ إلى خَیرِ ما لا یَمْلِکُونَ وَلا یَملِکُهُ غَیرُکَ یا کَریمُ.
دعای فوق معروف به دعای چهل اسم ادریسی است که شرح اسماء مبارکه آن و دعوات مربوطه، قبلا بطور مجمل مذکور افتاده است.
ببینید، دعوت اسماء ادریسی را میتوان به طرق مختلفه انجام داد که این طرق مجربه بطور معمول اگر با اذن استاد عامل دعوت باشد به نتایجی عالی در برآورده شدن حاجات توسط خداوند سبحان می انجامد. مثلا برای اسم اول از این اسماء مبارکه برخی از نکاتی که میتوان بیان نمود اینگونه است:
سبحانک لا إله إلا أنتَ یا ربَّ کلِّ شیءٍ ووارثِهُ ورازِقَهُ وراحِمَهُ
جهت
حصول حاجات مهم باید این اسم مبارکه سه هزار و چهل و یک مرتبه در روز
خوانده شود. زمان شروع دعوت روز یکشنبه در وقت طلوع شمس است. اگر در چهل
روز نتیجه مورد نظر حاصل نشد، در شب همان روز غسل نموده و در خلوت دو رکعت
نماز حاجت بجای میآورد و به قدری که برایش میسر باشد قرآن بخواند. بعد از
اتمام، سی مرتبه سوره مزمل را بخواند و در اثناء قرائت با کسی تکلم نکند و
سپس هفت مرتبه بگوید:
یاعظیمُ یا عظیمُ
یُرْجىَ لکلِّ عظیمٍ ، أغفرِ لی الذنبَ العظیمُ فإنه لا یغفر الذنبَ
العظیمُ إلا العظیمُ صلِ على خیرتَک من خَلْقِکَ محمدٍ النبیِّ صلى الله
علیه وسلم وآله الطیِّبیین الطاهرین .
اللهم إنی أسألک، وأتوجه الیک
بنبیک محمد نبی الرحمة ، یا محمد ، إنی توجهت بک إلى ربی فی حاجتی هذه
لتقضى لـی( وحاجت خود را ذکر کند)، اللهم فشفعه فیَّ .
نکته مهم اینکه انجام دعوت با شیوه آن باید در تطابق باشد. مثلا در هنگام ملاقات با بزرگان و امیران این دعوت باید به شیوه خاص خود انجام شود. همینطور برای بازگرداندن مطلوب به طالب و امورات دیگر نیز باید این دعوت طبق شرایط و مقتضیات خاص خود صورت گیرد. برج این اسم مبارکه قوس است. وفق آن اختصاصا مربع و بخورات بدیل آن هر ذورائحه طیبه است. دعوت کننده باید شرایط مربوطه و مختصه دعوت را رعایت نماید و اسرار دعوت را مجاز به بیان نیست. در اینجا هم به مختصری بسنده شد. انتهی.
اللهم إنا ببابک نقف فلا تطردنا وإیاک نسأل فلا تخیبنا . اللهم ارحم تضرعنا وآمن خوفنا وتقبل أعمالنا واصلح أحوالنا واجعل بطاعتک اشتغالنا واختم بالسعادة آجالنا . اللهم هذا ذلنا ظاهراً بین یدیک وحالنا لا یخفى علیک ، أمرتنا فترکنا ، ونهیتنا فارتکبنا ، ولا یسعنا إلا عفوک فاعفو عنا إنک عفو رؤوف رحیم.
انواع دعا و روشهای صحیحه دعا کردن
ابو بصیر از حضرت صادق - علیه السلام - در مورد دعا و بالا بردن دستھا سوال کرد؛ فرمودند:
•
على خمسه اوجه : اما التعوذ فتستقبل القبله بباطن کفیک ، و اما الدعاء فى
الرزق فتبسط کفیک و تفضى بباطنھما الى السماء، و اما التبتل فا یماوک
باصبعک السبابه ، و اما الا بتھال فترفع یدیک مجاوزا بھما راسک ، و اما
التضرع ان تحرک اصبعک السبابه مما وجھک و ھوالدعاء الخیفه .
یعنى : پنج صورت دارد:
اول - براى پناه بردن به خدا، کف دو دست را باید رو به قبله قرار دھى .
دوم - براى طلب روزى ، دستھایت را مى گشایى و کف آن را به طرف آسمان مى گیرى .
سوم - براى انقطاع به درگاه خدا با انگشت سبابه اشاره مى کنى .
چھارم - براى زارى کردن ، دستھایت را کشیده از سرت ھم بالاتر مى برى .
پنجم - براى تضرع ، انگشت سبابه را در برابر رویت حرکت مى دھى که این دعاى ترس است .
از محمد بن مسلم روایت است که امام صادق - علیه السلام - فرمود:
•
مر بى رجل و انا ادعو و فى صلاتى بیسارى فقال : یا عبد الله ، بیمینک فقلت
: یا عبد الله ، ان لله تبارک و تعالى حقا على ھذه کحقه على ھذه .
یعنى
: مردى از کنارم گذشت در حالى که من در نماز بوده ، دست چپم را براى دعا
بلند کرده بودم ، به من گفت : اى بنده خدا! با دست راستت دعا کن ، گفتم :
اى بنده خدا! ذات اقدس الیه حقى بر این دست دارد ھمانند حقى که بر آن دست
دارد).
و نیز فرمود:
• الرعبه تبسط یدیک و تظھر باطنھما، و
الرھبه تبسط یدیک و تظھر ظاھر ھما، و التضرع تحر؟السبابه الیمنى یمینا و
شمالا، و التبتل تحرک السبابه الیسرى ترفعھا الى السماء رسلا، و تضعھا رسلا
والا بتھال تبسط یدیک و ذراعیک الى السماء، والا بتھال حین ترى اسباب
البکاء .
یعنى : رغبت (و میل ) آن است که دو دست را گشوده ، باطنش را ظاھر سازى .
رھبت (و ترس ) آن است که دو دست را گشوده ، پشتش را ظاھر نمایى .
تضرع آن است که انگشت سبابه دست راست را به سمت راست و چپ ، حرکت دھى .
تب تل (و انقطاع ) آن است که انگشت سبابه دست چپ را به آھستگى بالا و پایین ببرى .
و ابتھال (و زارى ) آن است که ھر دو دست و ھر دو ذراع را به سوى آسمان بگشایى که ابتھال در وقت فراھم شدن وسایل گریه است .
از سعید بن یسار نقل شده است که حضرت صادق - علیه السلام - فرمود:
•
ھکذا الرغبه و ابرز باطن راحتیه الى السماء. و ھکذا الرھبه و جعل ظھر کفیه
الى اسماء. و ھکذا التضرع و حرک اصابعه یمینا و شمالا. و ھکذا التبتل یرفع
اصابعه مره و یضعھا اخرى . و ھکذا الا بتھال و مد یده تلقاء وجھه و قال :
لا تبتھل حتى ترى الدمعه .
یعنى : رغبت اینگونه است : در حالى که حضرت باطن دو دست ، خود را به سوى آسمان آشکار کرده بود.
رھبت اینگونه است : در حالى که پشت دو دست خود را به سوى آسمان گرفته بود.
تضرع اینگونه است : در حالى که انگشتنانش را به سمت راست و چپ حرکت مى داد.
تبتل اینگونه است : در حالى که انگشتانش را بالا و پایین مى برد.
ابتھال اینگونه است : در حالى که دستش را در برابر صورتش کشیده بود، آنگاه فرمود. ابتھال نکن مگر آنکه اشک را ببینى .
در حدیث دیگر آمده است که :
• الا ستکانه فى الدعاء ان یضع یدیه على منکبیه .
یعنى : فروتنى در دعا، قرار دادن دستھاست بر دوشھا.
عدة الداعى، جمال السالکین شیخ احمد بن فهد حلى (ره)، ترجمه حسین غفارى ساروى.
دستورالعمل تهیه آب نیسان و خواص آن
امّا
اعمال ماههاى رومى پس ما در اینجا اکتفا مى کنیم به آنچه که در زادالمعاد
است سیّد جلیل علىّ بن طاوس رَحَمهُ اللّهُ روایت کرده است که روزى جمعى از
اصحاب نشسته بودند حضرت رسالت پناه صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله داخل شد و
بر ایشان سلام فرمود و ایشان جواب سلام گفتند پس حضرت فرمود که مى خواهید
تعلیم نمایم شما را دوائى که جبرئیل مرا تعلیم کرده است که محتاج به دواى
اطبّا نبوده باشم .
پس حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام و سلمان و
دیگران سؤ ال نمودند که آن دوا چیست حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ
وَاله به حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام خطاب نمود و فرمود که در ماه
نیسان رومى آب باران مى گیرى و سوره فاتحة الکتاب و آیة الکرسى و قل
هُوَاللّه و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ
النّاسِ و قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِروُنَ هر یک را هفتاد بار مى خوانى و به
روایت دیگر سوره اِنّا اَنْزَلناهُ را نیز هفتاد مرتبه مى خوانى و هفتاد
مرتبه اللّهُ اَکْبَرُ و هفتاد مرتبه لا اِلهَ اِلا اللّهُ مى گوئى و هفتاد
مرتبه صلوات بر محمّد و آل محمّد مى فرستى و هفت روز در بامداد و پسین از
آن آب مى آشامى به حقّ آن خداوندى که مرا براستى بر خلق مبعوث گردانیده است
سوگند یاد مى کنم که جبرئیل گفت که حق تعالى بردارد از کسى که این آب را
مى آشامد هر دردى را که در بدنش باشد و عافیت بخشد او را و بیرون کند دردها
را از بدن او و استخوانهاى او و اگر در لوح دردى براى او مقدّر شده باشد
محو نماید
و به حق پروردگارى که مرا به حقّ فرستاده اگر فرزند
نداشته باشد و فرزند خواهد آب نیسان را به آن نیّت بیاشامد او را فرزند
روزى گردد و اگر زن عقیم باشد وفرزند نیاورد واز این آب با نیّت بیاشامد
فرزند از او بوجود آید و اگر مرد و زن پسر خواهند یا دختر از آن آب
بیاشامند مقصودایشان به عمل آید چنانچه حق تعالى مى فرماید یَهَبُ لِمَنْ
یَشاَّءُ اِناثا وَیَهَبُ لِمَنْ یَشاءُ الذُّکُورَ اَوْ یُزَوِّجُهُمْ
ذُکْرانا وَاِناثا وَیَجْعَلُ مَنْ یَشاَّءُ عَقیما یعنى حق تعالى مى بخشد
هر که را خواهد دختران و هر که را خواهد پسران یا جُفت مى گرداند براى
ایشان پسران و دختران یعنى هر دو را به ایشان عطا مى کند و هر که را خواهد
عقیم و بى فرزند گرداند .
پس حضرت فرمود که اگر کسى درد سر داشته
باشد و از این آب بیاشامد صُداع او ساکن گردد به قدرت الهى و اگر درد چشم
داشته باشد و در چشمهاى خود قطره اى از این آب بچکاند و بیاشامد و چشمهاى
خود را از آن آب بشوید به اذن خداى تعالى شفا یابد و آشامیدن از آن آب بُن
دندانها را محکم گرداند و دهان را خوشبو کند و لعاب بُن دندانها را کم کُند
و بلغم را کم کُند و تُخَمه و اِمْتِلا به سبب خوردن طعام و آشامیدن آب به
هم نرساند و از بادهاى قولنج و غیر آن متاءذّى نگردد و درد پشت و درد شکم
بهم نرساند و از زُکام آزار نکشد و درد دندان بهم نرساند و درد معده و کرم
معده را زایل گرداند و محتاج به حجامت نگردد و از مرض بواسیر و خارش بدن و
آبله و دیوانگى و خُوره و پیسى و رُعاف و قَىّ نجات یابد و کور و لال و کر و
زمینگیر نشود و آب سیاه در دیده اش نزول نکند و دردى که موجب افطار روزه و
نقصان نماز او باشد او را عارض نگردد و از وسوسه هاى جنّیان و شیاطین
متاءذّى نگردد پس حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله فرمود که جبرئیل
گفت هر که از این آب بیاشامد و به جمیع دردهائى که در مردم مى باشد مبتلا
باشد موجب شفا از جمیع آنها گردد .
پس جبرئیل گفت به حقّ خداوندى که
تو را به راستى فرستاده هر که این آیات را بر این آب بخواند و بیاشامد حقّ
تعالى دلش را مملوّ گرداند از نور و روشنى و الهام خود را در دل او وارد
سازد و حکمت بر زبان او جارى گرداند و پر کند دل او را از فهم و بینائى و
به او عطا کند از کرامتها آنچه به احدى از عالمیان عطا نکرده باشد و هزار
مغفرت و هزار رحمت بر او بفرستد و غش و خیانت و غیبت و حسد و بَغْى و کبر و
بخل و حرص و غضب را از دل او بردارد و از عداوت و دشمنى مردم و بدگوئى
ایشان نجات یابد و موجب شفاء جمیع امراض او گردد .
مؤ لّف گوید که
این روایت مشهور به عبداللّه بن عمر منتهى مى شود و به این سبب سندش ضعیف
است و فقیر به خط شیخ شهید دیدم که این روایت را از حضرت امام جعفر صادق
علیه السلام روایت کرده بود با همین خواص و سوره ها امّا آیات و اذکار را
به این روش روایت کرده است که مى خوانى بر آب نیسان فاتحة الکتاب و آیة
الکرسى و قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِروُنَ و سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الاْعْلى و
قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ وَ قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ و قُلْ
هُوَاللّهُ اَحَدٌ هر یک را هفتاد مرتبه و مى گوئى هفتاد مرتبه لااِلهَ
اِلا اللّهُ و هفتاد مرتبه اللّهُ اَکْبَرُ و هفتاد مرتبه اَللّهُمَّ صَلّ
عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ و هفتاد مرتبه سُبْحانَ اللّهِ
وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ و در
خواص آن مذکور است که اگر در زندان باشد و از آن بیاشامد از حبس نجات یابد و
سردى بر طبع او غالب نگردد و اکثر آن خواص که مذکور شد در این روایت نیز
مذکور است و آب باران مطلقا مبارک است و منفعت دارد خواه در نیسان ببارد و
خواه در غیر آن (چنانچه در حدیث معتبر از حضرت أمیر المؤمنین علیه السلام
منقول است که: بیاشامید آب آسمان را که پاک کننده بدن شما است و دردها را
دفع مىکند چنانچه حق تعالى مى فرماید وَ یُنَزِّلُ عَلَیْکُمْ مِنَ
السَّمَاءِ مَاءً لِیُطَهِّرَکُمْ بِهِ وَ یُذْهِبَ عَنْکُمْ رِجْزَ
الشَّیْطَانِ وَ لِیَرْبِطَ عَلَى قُلُوبِکُمْ وَ یُثَبِّتَ بِهِ
الْأَقْدَامَ یعنى مى فرستد حق تعالى بر شما از آسمان آبى براى آنکه پاک
گرداند شما را به آن و ببرد از شما وسوسه شیطان را و دلهاى شما را محکم
گرداند و ثابت گرداند به آن قدمهاى شما را)
و در عمل نیسان بهتر آن
است که اگر جمعى خوانند هر یک مجموع آن سورهها و اذکار را هفتاد مرتبه
بخوانند و از براى آنها که مى خوانند فایدهاش عظیمتر و ثوابش بیشتر است و
در این سالها بعد از بیست و سه روز که از نوروز بگذرد تقریبا داخل نیسان
ماه رومى مىشوند و ماه نیسان سى روز است (و از حضرت صادق علیه السلام
منقول است که: در هفتم حزیران البته حجامت بکن و اگر میسر نشود در چهاردهم
بکن) و اول حزیران تقریبا هشتاد و چهارم نوروز است و آن نیز سى روز است و
حزیران ماه نحسى است (چنانچه در حدیث معتبر منقول است که: در خدمت حضرت
صادق علیه السلام ماه حزیران مذکور شد حضرت فرمود که این ماهى است که حضرت
موسى در این ماه نفرین کرد بر بنى اسرائیل و در یک شب و یک روز سیصد هزار
کس ایشان مردند) (و باز به سند معتبر از آن حضرت منقول است که: حق تعالى
اجلها را در ماه حزیران نزدیک مى گرداند) یعنى موت در آن بسیار مى باشد و
بدان که ماههاى رومى بنایش بر حرکت آفتاب است و عدد آنها دوازده است بدین
ترتیب: تشرین الاول، تشرین الآخر، کانون اول، کانون آخر، شباط، آذر، نیسان،
ایار، حزیران، تموز، آب، ایلولند و چهار ماه را سى مى گیرند که آنها
تشرین الآخر و نیسان و حزیران و ایلولند و هفت دیگر غیر شباط را سى و یک
مى گیرند و شباط را در سه سال متوالى بیست و هشت مى گیرند و در سال چهارم
که سال کبیسه ایشان است بیست و نه مى گیرند و سال ایشان سیصد و شصت و پنج
روز و ربعى است و تشرین الاول که اول سال ایشان است در این سالها موافق
نوزده درجه میزان است و تفصیلش در کتاب بحار الانوار مذکور است و چون این
ماهها در احادیث مذکور شده است مجملى در اینجا ایراد نمودیم.
مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی (ره). برای مطالعه بیشتر بنگرید به کتاب شریف بحارالانوار.
دعائی برای مهر و محبت و سایر حاجات مهم
آیه شریفه ذیل را (87 مرتبه یا 99 مرتبه) بر روی کاغذ بدون خط بنویسد:
(فسیکفیکهم الله وهو السمیع العلیم).
و در انتها، حاجت خود را بنویسد:
ألقوا محبة ..... فى قلب...... (ابتدا نام طالب و سپس نام مطلوب را بنویسد).
و یا بنویسد یا بگوید:
أفعلوا کذا وکذا ( بجای کذا و کذا حاجت خود را بنویسد و یا ذکر کند).
این دعا برای مهر و محبت و رزق و روزی و حفظ از جمیع بلایا و علاج بیماریها و.... که رضایت خداوند عز و جل در آنهاست مجرب است.
توجه شود:
روز پنجشنبه و در ساعت اول، پس از انصراف عمار مکان، با گلاب و زعفران بنویسد.
میتوان آنرا نوشاند و یا در مقابل باد آویزان کرد.
مجرب و صحیح است.
التماس دعا