کشیدن مندل و اقسام آن در علوم غریبه

با سلام و عرض ارادت

با توجه به درخواستهای مکرر دوستان گرامی، ادامه بحث مندل را پی میگیریم.

از شرایط اولیه ء مندل انصراف عمّار مکانه. که باید استاد عامل این کار را انجام بدهد یا اجازه دهد.موضوع بعد مکان مندله . این مکان باید حتما برروی خاک باشه نه روی فرش و موکت و … (چون در تسخیرات (اگر دعوت صحیح باشد) ارواح متمرد وقتی حضور پیدا میکنند گوشهء فرش را حر کت میدهند و شما را از آن  به  بیرون  پرتاب میکنند.(باز هم بقول استاد ملکیان عرض میکنم که دعوت بدون خطر اصلا دعوت نیست و نتیجهء مادی ندارد)پس حتما باید بر روی زمین  این عمل انجام شود.

موضوع دیگر این است که مکان شما بهتر است سقف نداشته باشد که بعدا دلیل آنرا عرض میکنم. در  ساختمانها و مکانهایی که پایین آن طبقه ای دیگر یا فضای مجوفی وجود دارد نمیشود دعوت را انجام داد حتما باید پایین پای شما زمین باشد نه انباری و پارکینگ و … .(چون در بسیاری از دستورات آنها از زیر زمین بسمت بالا صعود میکنند و برای عامل  و همسایه ها مخاطه دارد) بنده چون این صدمات را کشیدم دیده ها و تجربیات خود را عرض میکنم.مکان مندل مکان عبور و مرور انسانها نباید باشد و همسایه هم نباید داشته باشد و صدای آدم  هم به آن فضا نباید برسد.مثلا در باغی میتوانید دعوات را انجام دهید. میرسیم بر سر قوانین مشهور مندل.بعضی ها معتقدند که با یک قل هو الله یا ۴ قل که به خود میدمند از صدمات و … محفوظند.بعضیها سورهء جن .بعضی آیت الکرسی را تا هو العلی العظیم و بعضی ها تا هم فیها خالدون  میخوانند و با انگشت بدور خود خط میکشند.بعضی ها هم با کارد با همین سوره ها بدور خود خط میکشند به این شکل که در مرکز مندل می ایستند و با کار د حول خود دایره ای رسم میکنند و موقع رسم با یک نفس آیت الکرسی را میخوانند و بدور خود خط میکشند که تمام اینهاباطله و اثر ندارد.

بعضی ها پس از کشیدن خط کارد را همانجا فرو میبرند یعنی در انتهای دایرهء مندل  که آن هم غلطه.بعضی ها دایره ای میکشند و دور خود سورهء جن یا سوره های حفاظتی  دیگر را روی زمین حک میکنند  یا بر روی کاغذ یا پارچه ای مینویسند و با سوزنهای فولادی این مندل را برزمین محکم میکنند و خودشان هم آیات حفظ حمل میکنند که تمام اینها دروغه و بی اثر.بعضی ها منادل حلزونی میکشند یعنی هفت دایرهء تو در تو میکشند   که یک باب ورودی دارد. بنظر من این  مندل بد نیست اما خیلی خیلی خیلی ضعیفه.این مندل معمولا برای دعوات کواکب بکار میرود آنهم برای عمل به طلسمات آنها نه تسخیر موکلین آنها به شرطی که  مندلهای ۷ گانه بطور حلقوی از خارج به داخل کشیده شود بین هر خط حدود یک ارش یعنی حدود ۵۰ سانت با خط بعدی فاصله داشته باشد  و شما در مرکز دایره فضایی به اندازهء ۲٫۵ در ۲٫۵ متر داشته باشید که در صورت طولانی شدن زمان عزایم بتوانید همانجا استراحت کنید و بخور دان خود را نیز در همانجا مورد استفاده قرار دهید.

منتها چون مندل حلقوی است باب ورود و خروج را موقع دعوت باید مسدود کنید و به هیچ وجه نباید مستقیم از مندل خارج شوید بلکه باید از همان راهی که بین خطوط است خارج شوید.بستن راه ورودی مندل توسط کارد فولاد یا حربهء نقره صورت میگیرد که با خواندن عزایم و حک کردن اسامیی که مجاز به افشا نیستم بر سر راه ورودی صورت میپذیرد و کاردیا حربهای به اندازهء یک ارش (یعنی فاصلهء انگشت تا آرنج) که روی آن طلسمات دفع نوشته شده باید همانجا کوبیده شود. بهتره که دور خطوط حلقوی عزایم  احراقیه و عزایم ممانعت کننده از ورود نوشته شود  و خود فرد هم باید حربه ای اینچنینی داشته باشد (در زمانی که در چنین مندلی است).تمام خطوط باید با حوصله با یک حرکت روی زمین نقش ببندد و نباید فاصله ای بین خطوط باشد.چون از همان راه وارد میشوند و … .زره هایی از پیراهنهای مطلسم و دارای اسماء و آیات مخصوص هم باید پوشیده شود متناسب با رنگ کوکب مذکور و یا عمل مذکور نکتهء بسیار مهم که در هیچ کتابی نیست این است که مو قع کوبیدن حربه به زمین باید لبهء تیز آن رو به خارج باشد .

این دستورات.دستورات ........ نیست از منبع موثقی است که بنده آن را تایید میکنم. روش کشیدن چنین مندلی مثل این است که شما بر روی کاغذ قلم را قرار دهید و بدون برداشتن آن هفت دایرهء تو در تو  بکشید بطوری که همدیگر را قطع نکنند .درست مثل یک حلزون میشود.

نکتهء فوق العاده این است که بعد از اتمام دعوت حتما باید با عزایمی عمّار مکان را به مکان خود بر گردانید  و هر روز باید این دستور را ادامه دهید تا پایان دعوت.برای مطالعه بیشتر به مطالب و نوشته های استاد اوسعی مراجعه شود. ویرایش

انواع منادل در علوم غریبه

با سلام و عرض ادب

 
برخی از دوستان در مورد  شیوه های کشیدن مندل سوال نموده بودند. تا آنجا که برای حقیر مقدور باشد مطالبی را ذکر خواهم نمود ولی این مطالب به هیچ عنوان جنبه آموزشی نداشته و صرفا جهت آگاهی دوستان و عزیزان است. به مصداق آیه شریفه (( و انه کان رجال من الانس یعوذون برجال من الجن فزادوهم رهقا)).

منادل انواع و اقسامی دارند که بسته به نوع دعوت و تسخیر متفاوت خواهد بود. آنچه در منادل مهم است اینکه در موقع ورود به محیط مندل دروازه های ورودی بطور کامل و به دقت بسته شود و در موقع خروج از مندل باید طبق قواعد خاصی از دروازه ها خارج گردید. این مساله از قواعد اصلی مندل است. بهتر است که دروازه اول رو به قبله باشد. معمولا برای بستن دروازه ها اگر از مقطعات قرآنی استفاده شود بسیار مطلوب است (آیات کریمه ای مثل حمعسق و یا آیه کهیعص).

هر جا که به دروازه میرسید میتوانید یک کارد  خود را در همانجا آنجا قرار دهید. همیشه باید فردی که تسخیر میکند البته به وسایل دفاعی هم مجهز باشد و لباسهای مطلسم بپوشد و اینکه حربه های مثل کارد هم به همراه داشته باشد. بهتر است که مندل را بگونه ای رسم کنیم که فضای مطلوب را در داخل آن داشته باشیم که اگر در داخل آن نیاز به استراحت داشتیم بدن ما از آن خارج نگردد. برخی معتقدند که با خواندن آیه الکرسی و البته با یک نفس میتوان خطوط مندل را کشید. این البته صحیح است ولی به هیچ وجه مندلی قوی نیست. ببینید دوستان، در زمان تسخیرات (به شرط صحیح بودن) شما اصلا نمیدانید که اینها از کدام طرف ممکن است ظاهر شوند. اینکه از مقابل ما و یا از چپ و راست یا از سمت بالا در صورت حضور در مکانی مسقف می آیند بحثی دیگر است. همیشه البته دعواتی موثر هستند که قهری باشند و نه دعوات استمالتی.

به عبارت دیگر منظورم این است که دعوتی منجر به گرفتن خاتم یا مهر طاعت از آنها (موجودات غیر ارگانیک) میشود که بصورت قهری باشد. پس شما که قهرا آنها را احضار کرده اید میباید قبلا به حربه های دفاعی هم تجهیز شده باشید. همیشه به یاد داشته باشید که زمانی تسخیر موفقیت آمیز خواهد بود که شرایط کلی آنرا زیر نظر استاد عامل انجام داده باشید. به یاد داشته باشید که استاد عامل و انجام تسخیر تحت نظر او به تنهائی بیش از نود درصد (90 درصد) کار است. به واقع استاد عامل است که به تنهائی همه کارها را انجام میدهد و شما که درون مندل نشسته اید به تسخیری که او عامل آن است عمل میکنید که شما هم بواسطه او بتوانید عامل تسخیر شوید.

در این که فرق استاد علوم غریبه با استاد عامل علوم غریبه چیست قبلا به شاگردان قدیمی چیزهایئ گفته ام. بطور خلاصه تفاوت آنها این است که استاد عامل میتواند استادیت خود را به فرد دیگری منتقل کند که او هم دارای همان تسخیر گردد. در حالی که کسی که فقط استاد است نمیتواند این استادیت را منتقل کند و فقط میتواند از توانائیهای خود که در اثر تسخیر منجر به گرفتن مهر طاعت شده است بهره ببرد.
صحبت از منادل بود که به اینجا رسیدیم. ببینید بهترین کار برای حفاظت این است که استاد حتما حضور داشته باشد و صرفا در این صورت است که میتوان مهر طاعت گرفت. اصلا این استاد است که باید به شما بفهماند که این مهری  که در داخل مندل افتاده آیا همان مهر طاعت است یا خیر؟ این استاد است که کار حفاظت از شما را به عهده میگیرد. نصب علمها و قربانی و نوشتن طلسمات و البته کشیدن مندل را هم اوست که انجام میدهد. البته عجین نمودن (ممزوج نمودن)  بخورات که خود علمی است جداگانه نیز یکی دیگر از وطایف استاد است.

یک نمونه مندل مثلا این است که شش خط کشیده شود که پنج خط از آن مربع و یک خط آن مدور باشد و البته البته البته عزیمت تسخیر را باید داخل مندل خواند و به عبارت دیگر در میان مندل نشسته باشیم و عزیمت تسخیر را بخوانیم و زمانی هم که عزیمت را تمام کردیم باید اسماء خاصی را بخوانیم و بر خود بدمیم و مثلا برای طهارت از مندل خارج شویم تا آسیبی به ما نرسد. مثلا در تسخیر مشتری که برخی اساتید مستحضر هستند و مدت آن یکصدو شصت و شش روز بطول می انجامد و از سخت ترین تسخیرات است (که باید کل دوره تسخیر را روزه دار بود) برای خروج از مندل باید این چهاراسم را بخوانیم: ( یا شمعلوجرش، یا حیلوعطش، یا جلصموش، یا طرخیموجش ) و سپس از مندل خارج میشویم.

پس بهتر است که مندل را به نحوی بکشیم که بتوانیم در داخل آن استراحت هم بکنیم و بگونه ای باید وسعت داشته باشد که در مواقع استراحت بدن ما بطور نا خود آگاه از مندل بیرون نیاید. ضمنا همیشه باید در طول عزیمت بخور مناسب را با دستور استاد سوزاند و بخوردان ما باید پیوسته در داخل مندل در کنار ما باشد.

راستی همانطور که قبلا گفته ام و باز هم خدمت دوستان عزیز تکرار میکنم باید توجه کنیم که مندل را فقط (و این فقط مهم است) باید بر روی زمین و به عبارتی بر روی خاک کشید،  نه بر روی فرش یا قالی یا حصیر و از این قبیل. مندل کشیدن بر روی قالی یا حصیر و یا هرچیزی غیر از زمین یعنی در معرض مخاطره  قرار گرفتن زندگی عزیز شما. به شرط بقای عمر ادامه بحث منادل را خواهم نوشت انشاء الله تعالی. و الله اعلم بالصواب.